GAAP vs. IFRS

Duik in de wereld van boekhoudstandaarden en bespreek de nuances tussen algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) en internationale standaarden voor financiële verslaglegging (IFRS).

Van het begrijpen van de basisprincipes tot het blootleggen van 13 belangrijke verschillen, deze blogpost belooft GAAP vs. IFRS te vereenvoudigen.

Wat zijn de algemeen aanvaarde grondslagen voor financiële verslaggeving (GAAP)?

Algemeen aanvaarde grondslagen voor financiële verslaggeving (Generally Accepted Accounting Principles - GAAP) worden in de Verenigde Staten vastgesteld, gecontroleerd en herzien door de Financial Accounting Standards Board (FASB). Alle Amerikaanse beursgenoteerde bedrijven moeten de GAAP-normen volgen bij het opstellen van hun jaarrekeningen, evenals overheden, inclusief staats- en gemeentelijke entiteiten. Het is echter vermeldenswaard dat de Amerikaanse overheid niet verantwoordelijk is voor het vaststellen van GAAP-standaarden - dit wordt gedaan door onafhankelijke commissies.

Hoewel GAAP geen vereiste is voor niet-publieke bedrijven, eisen veel banken en kredietverstrekkers een jaarrekening die voldoet aan GAAP voordat ze een zakelijke lening verstrekken.

Het doel van de GAAP-standaarden is om ervoor te zorgen dat jaarrekeningen van bedrijven volledig, consistent en vergelijkbaar zijn. Dit zorgt ervoor dat investeerders, accountants en teamleden gemakkelijk verschillende jaarrekeningen kunnen evalueren, trends in de tijd kunnen identificeren en op feiten gebaseerde beslissingen kunnen nemen.

GAAP bestaat uit 10 kernprincipes, waaronder:

1. Principe van regelmatigheid: Accountants die GAAP volgen, moeten zich houden aan vaste regels en voorschriften.
2. Consistentiebeginsel : In het hele financiële verslagleggingsproces worden dezelfde standaarden gebruikt.
3. Principe van oprechtheid: Accountants die GAAP gebruiken zijn toegewijd aan nauwkeurigheid en onpartijdigheid.
4. Principe van bestendigheid van methoden: Bij het opstellen van alle financiële verslagen worden dezelfde procedures gebruikt.
5. Principe van niet-compensatie: Alle onderdelen van de prestaties van een bedrijf, goed of slecht, worden volledig gerapporteerd zonder kans op schuldcompensatie.
6. Voorzichtigheidsprincipe : Giswerk heeft geen invloed op de rapportage van financiële informatie.
7. Continuïteitsbeginsel : Bij de waardering van activa wordt ervan uitgegaan dat het bedrijf blijft bestaan.
8. Periodiciteitsbeginsel : Omzet wordt gerapporteerd in standaard boekhoudperiodes zoals kwartalen of jaren.
9. Materialiteitsbeginsel : Financiële verslagen tonen de volledige financiële situatie van het bedrijf.
10. Principe van uiterste goede trouw: Er wordt aangenomen dat alle betrokkenen eerlijk handelen.

Deze tien principes maken onderscheid tussen de transacties van een bedrijf en de persoonlijke transacties van de eigenaars, normaliseren de munteenheden die in rapporten worden gebruikt en geven duidelijk de tijdsbestekken aan die specifieke rapporten bestrijken. Ze zijn ook gebaseerd op algemeen geaccepteerde best practices die de kosten, openbaarmaking, matching, erkenning van opbrengsten, professionele discretie en voorzichtigheid regelen.

Wat zijn de internationale standaarden voor financiële verslaglegging (IFRS)?

International Financial Review Standards (IFRS) zijn een set standaarden voor de jaarrekening van publieke ondernemingen. Deze standaarden zijn vastgesteld door de International Accounting Standards Board (IASB). In tegenstelling tot GAAP is IFRS van toepassing op 167 rechtsgebieden, waaronder de Europese Unie.

Amerikaanse bedrijven hoeven zich niet te houden aan GAAP-verslaggevingsstandaarden, wat een uitdaging kan vormen voor internationale bedrijven bij het opstellen van jaarrekeningen.

De IFRS-standaarden werken vergelijkbaar met de GAAP-standaarden in die zin dat ze ervoor moeten zorgen dat de financiële overzichten van een bedrijf volledig, consistent en vergelijkbaar zijn, ongeacht de bedrijfstak of het land. De IFRS-standaarden geven echter specifiek aan hoe voorraden en inkomsten moeten worden bijgehouden en gerapporteerd.

Net als GAAP heeft IFRS een reeks standaarden, waaronder:

1. Eerlijke presentatie en naleving - Jaarrekeningen moeten de financiële positie, prestaties en kasstromen van een entiteit nauwkeurig weergeven.
2. Inhoud boven vorm - Transacties moeten worden verantwoord en gepresenteerd op basis van hun werkelijke inhoud en economische realiteit, niet alleen hun juridische vorm.
3. Going concern concept - Gaat ervan uit dat het bedrijf zijn activiteiten in de nabije toekomst zal voortzetten zonder de intentie of noodzaak om te liquideren of zijn activiteiten aanzienlijk te verminderen.
4. Accrual basis of accounting - Transacties worden opgenomen wanneer ze plaatsvinden, niet wanneer geld wordt ontvangen of betaald.
5. Materialiteit en aggregatie - Alle relevante en materiële feiten moeten worden vermeld in de jaarrekening. Samenvoeging houdt in dat posten met vergelijkbare kenmerken worden samengevoegd.
6. Consistentie en vergelijkbaarheid - Consistentie houdt in dat dezelfde grondslagen voor financiële verslaggeving worden toegepast in verschillende verslagperioden. Vergelijkbaarheid maakt het mogelijk om jaarrekeningen van verschillende ondernemingen te vergelijken, wat cruciaal is in de context van IFRS.

13 belangrijkste verschillen tussen GAAP en IFRS

Je hebt net de basisprincipes van GAAP en IFRS doorgenomen, dus laten we nu tot de kern van de zaak komen. In het volgende gedeelte schetsen we 13 belangrijke verschillen tussen de twee standaarden, zodat je kunt zien waar ze van elkaar verschillen.

1. GAAP is gebaseerd op regels, maar IFRS is gebaseerd op principes

Het grootste verschil tussen GAAP en IFRS is dat GAAP gebaseerd is op regels en IFRS op principes. Regels zijn meer rigide en laten minder ruimte voor interpretatie, terwijl principes een flexibel raamwerk bieden voor financiële overzichten.

2. Verschillende methoden voor voorraadwaardering zijn toegestaan

GAAP staat drie verschillende voorraadwaarderingsmethoden toe, waaronder de methode van de gewogen gemiddelde kostprijs; FIFO (first in, first out); en LIFO (last in, first out). De FIFO-methode voor voorraadbeheer schrijft voor dat de activa die het eerst worden verworven het eerst worden verkocht of gebruikt. Omgekeerd vereist LIFO dat de activa die het laatst zijn verworven, het eerst worden verkocht of gebruikt.

Hoewel al deze voorraadwaarderingsmethoden zijn toegestaan in GAAP, is LIFO niet compatibel met de IFRS-verslaggevingsstandaarden.

3. Verschillen in terugboekingen van afschrijvingen op voorraden

Zowel GAAP als IFRS vereisen dat bedrijven aangeven wanneer de kostprijs van hun inventaris hoger is dan de gerealiseerde waarde. Soms kan de waarde van de voorraden van een bedrijf echter stijgen, in welk geval een terugboeking van een afwaardering van de voorraad kan plaatsvinden als onderdeel van de IFRS-verslaggevingsstandaarden. Deze terugboekingen kunnen plaatsvinden in de periode waarin ze plaatsvinden en zijn beperkt tot de oorspronkelijke afschrijvingskosten. GAAP verbiedt echter het terugdraaien van afschrijvingen op voorraden.

4. Verschillen in balansopmaak

Volgens US GAAP worden activa gerangschikt in afnemende volgorde van liquiditeit, wat betekent dat vlottende activa worden gepresenteerd vóór vaste activa. Aan de andere kant rapporteert IFRS activa liever in oplopende volgorde van liquiditeit, waarbij vaste activa vóór vlottende activa worden geplaatst.

5. Verschillen in hoe investeringen worden gerapporteerd op de balans

GAAP vereist dat de meest liquide activa en passiva van een bedrijf als eerste op de balans worden vermeld. IFRS vereist daarentegen dat bedrijven hun minst liquide activa eerst vermelden. Bovendien vermeldt GAAP de meest vlottende activa eerst, terwijl IFRS de vaste activa eerst vermeldt.

6. Verschillen in classificatie van rente en dividend in het kasstroomoverzicht

Zoals we eerder hebben besproken, zijn de GAAP-regels strenger dan de principes van IFRS. Als gevolg hiervan kunnen ontvangen rente en dividenden onder IFRS worden geclassificeerd als bedrijfs- of investeringsactiviteiten. GAAP classificeert ze echter alleen als operationele activiteiten.

7. Herwaarderingsverschillen op activa

Herwaardering van activa, de herbeoordeling van de waarde van activa van een bedrijf, speelt een cruciale rol bij de financiering van vervangingskosten van activa aan het einde van hun levensduur en om investeerders een nauwkeurig beeld te geven van het bedrijf. Terwijl GAAP herwaardering alleen toestaat voor verhandelbare effecten zoals beleggingen en aandelen, breidt IFRS dit uit naar een breder scala aan activa, waaronder installaties, onroerend goed, apparatuur, voorraden, immateriële activa en beleggingen in verhandelbare effecten.

8. Ontwikkelingskosten activeren en afschrijven, wat leidt tot niet-standaard EBITA

GAAP en IFRS hebben verschillende benaderingen voor het activeren en afschrijven van ontwikkelingskosten. Onder GAAP worden alle ontwikkelingskosten als last opgenomen op het moment dat ze worden gemaakt. Aan de andere kant staat IFRS toe dat ontwikkelingskosten worden geactiveerd als aan bepaalde criteria wordt voldaan. Dit omvat interne kosten en rentekosten in verband met de verwerving of bouw van in aanmerking komende activa. Bijgevolg kan dit verschil in behandeling leiden tot niet-standaard inkomens vóór rente en belastingen (EBIT) tussen de twee standaarden.

9. Bijzondere waardeverminderingen

GAAP en IFRS verschillen aanzienlijk in de behandeling van bijzondere waardeverminderingsverliezen. Volgens GAAP worden bijzondere waardeverminderingen in twee stappen geïdentificeerd en gemeten. Eerst is er sprake van een bijzondere waardevermindering als de boekwaarde van een actief hoger is dan de niet-verdisconteerde toekomstige kasstromen. Vervolgens wordt het bijzondere waardeverminderingsverlies bepaald als het verschil tussen de boekwaarde van het actief en de reële waarde.

IFRS gebruikt daarentegen een eenstapsbenadering waarbij een bijzonder waardeverminderingsverlies wordt opgenomen als de boekwaarde van een actief hoger is dan de realiseerbare waarde, wat de hoogste waarde is van de reële waarde minus verkoopkosten en de bedrijfswaarde. Belangrijk is dat, terwijl GAAP het terugdraaien van bijzondere waardeverminderingsverliezen verbiedt, IFRS het terugdraaien van bijzondere waardeverminderingsverliezen onder bepaalde voorwaarden toestaat.

10. Vastgoedbeleggingen

Op basis van GAAP worden vastgoedbeleggingen verantwoord tegen historische kostprijs verminderd met afschrijvingen. IFRS biedt echter een flexibelere benadering, waarbij vastgoedbeleggingen - waaronder vastgoed wordt verstaan dat wordt aangehouden om huuropbrengsten of een waardestijging te realiseren - ofwel tegen kostprijs kunnen worden gewaardeerd, ofwel kunnen worden geherwaardeerd naar de reële waarde met verwerking van wijzigingen in de winst-en-verliesrekening.

11. Administratieve verwerking van leaseovereenkomsten

Zowel GAAP als IFRS vereisen dat lessees de meeste van hun leaseovereenkomsten op de balans opnemen als activa en passiva, maar de classificaties verschillen. Onder GAAP worden leases op basis van bepaalde criteria geclassificeerd als kapitaal- of operationele lease.

IFRS vereenvoudigt deze aanpak echter door alle leases als 'financiële leases' te beschouwen, waardoor classificatie niet meer nodig is. Een ander belangrijk verschil ligt in de behandeling van immateriële activa. Terwijl IFRS leaseovereenkomsten voor sommige soorten immateriële activa toestaat, sluit GAAP leases van alle immateriële activa categorisch uit.

12. Opbrengstverantwoording

Onder GAAP worden opbrengsten opgenomen wanneer ze gerealiseerd of realiseerbaar en verdiend zijn. IFRS is echter algemener en staat opname toe wanneer de risico's en voordelen van eigendom zijn overgedragen, de koper zeggenschap heeft over de goederen en het bedrag van de opbrengsten betrouwbaar kan worden gemeten.

13. Classificatie van verplichtingen

Volgens GAAP kan een verplichting als kortlopend worden geclassificeerd als verwacht wordt dat deze binnen een jaar of, als dit langer is, binnen de exploitatiecyclus wordt afgewikkeld. IFRS heeft echter een meer genuanceerde benadering. IFRS staat toe dat een verplichting als langlopend wordt geclassificeerd, zelfs als deze binnen 12 maanden moet worden afgewikkeld, als de onderneming een onvoorwaardelijk recht heeft om de afwikkeling ten minste 12 maanden na de verslagperiode uit te stellen. Dit betekent dat onder IFRS sommige kortlopende verplichtingen als langlopend kunnen worden geclassificeerd, wat onder GAAP niet mogelijk zou zijn.

Hoe zit het met de IASB vs. de FASB?

In 2002 kwamen de International Accounting Standards Board (IASB) en de Financial Accounting Standards Board (FASB) bijeen om hun standaarden voor financiële verslaglegging op elkaar af te stemmen. Dit hield onder andere in dat ze het eens werden over het erkennen van opbrengsten, bedrijfscombinaties, waardering tegen reële waarde en aandelencompensatie en winst per aandeel.

De IASB en FASB konden het echter niet eens worden over standaarden voor leases en kredietverliezen, classificatie en waardering van financiële instrumenten, het onderscheid tussen verplichtingen en eigen vermogen, het niet langer opnemen van financiële activa en de verwerking van vergoedingen na uitdiensttreding. De groep werd in 2014 ontbonden na het vaststellen van nieuwe standaarden voor opbrengstverantwoording, en ze blijven onafhankelijk van elkaar werken.

Veelgestelde vragen over GAAP versus IFRS

Hier volgen enkele veelgestelde vragen over de overeenkomsten en verschillen tussen GAAP en IFRS.

Wat is het verschil tussen GAAP en IFRS?

GAAP (Generally Accepted Accounting Principles) en IFRS (International Financial Reporting Standards) zijn twee verschillende boekhoudstandaarden die wereldwijd worden gebruikt. Terwijl GAAP voornamelijk wordt gebruikt in de Verenigde Staten, wordt IFRS gebruikt in meer dan 110 landen. IFRS richt zich op algemene principes en biedt meer flexibiliteit dan de meer op regels gebaseerde en gedetailleerde aanpak van GAAP.

Wat is beter: IFRS of GAAP?

Of IFRS of GAAP beter is, hangt grotendeels af van de context. IFRS, met zijn op principes gebaseerde aanpak, kan meer flexibiliteit en aanpasbaarheid aan verschillende bedrijfscontexten bieden, terwijl GAAP, met zijn op regels gebaseerd systeem, meer gedetailleerde richtlijnen biedt en de dubbelzinnigheid in de financiële verslaglegging kan verminderen.

Waarom wordt IFRS niet gebruikt in de VS?

De VS gebruiken hun eigen boekhoudnormen, bekend als GAAP (Generally Accepted Accounting Principles), voornamelijk vanwege historische redenen en regelgeving. De overstap naar IFRS (International Financial Reporting Standards) wordt als complex en duur beschouwd, en er bestaat bezorgdheid dat de op principes gebaseerde aanpak van IFRS mogelijk niet het detailniveau en de specificiteit biedt die vaak vereist zijn in het Amerikaanse kader voor financiële verslaglegging.

Hoe worden R&D-gerelateerde uitgaven behandeld onder GAAP versus IFRS?

Onder GAAP worden uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling (R&D) over het algemeen ten laste van het resultaat gebracht op het moment dat ze plaatsvinden, met enkele uitzonderingen zoals geactiveerde softwarekosten. IFRS daarentegen behandelt onderzoekskosten op dezelfde manier, maar staat toe dat ontwikkelingskosten worden geactiveerd als aan bepaalde criteria wordt voldaan, waardoor sommige R&D-kosten als activa op de balans worden opgenomen.

Wat is het verschil tussen GAAP en IFRS in hoe ze voorraden behandelen?

Onder GAAP wordt de voorraad gewaardeerd tegen de laagste van kostprijs of marktwaarde en is het gebruik van de last-in, first-out (LIFO) methode toegestaan, terwijl IFRS vereist dat de voorraad wordt gewaardeerd tegen de laagste van kostprijs of opbrengstwaarde en het gebruik van LIFO niet toestaat.

Hoe wordt het genoemd als een bedrijf dat GAAP gebruikt een bedrijf overneemt dat IFRS gebruikt, of omgekeerd?

Wanneer een bedrijf dat de GAAP gebruikt een bedrijf overneemt dat de IFRS gebruikt, of omgekeerd, wordt deze situatie een grensoverschrijdende overname of fusie genoemd.

Dit proces gaat meestal gepaard met de complexe taak om de twee verschillende boekhoudnormen op elkaar af te stemmen, wat vaak "conversie" of "convergentie" van de ene standaard naar de andere wordt genoemd.

Conclusie: GAAP vs. IFRS, uitgelegd

En dat was het - een uitgebreide kijk op GAAP vs. IFRS, boordevol inzichten en belangrijke verschillen om je te helpen navigeren door deze complexe standaarden.

Of je nu net een duik neemt in de wereld van de boekhoudstandaarden of een doorgewinterde professional bent, we hopen dat deze diepgaande blik waardevolle inzichten heeft opgeleverd en je brandende vragen heeft beantwoord. Onthoud dat het begrijpen van deze principes meer is dan een spelletje met getallen - het gaat over het begrijpen van de financiële wereld om ons heen.

Wil je meer weten over hoe Prophix de GAAP- en IFRS-verslaggevingsstandaarden ondersteunt? Bekijk onze 3 minuten durende video.