GAAP versus IFRS

Duik in de wereld van boekhoudnormen terwijl we de nuances bespreken tussen algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) en International Financial Rapporteren Standards (IFRS).

Van het begrijpen van hun basisprincipes tot het ontdekken van 13 belangrijke verschillen, deze blogpost belooft GAAP te vereenvoudigen ten opzichte van IFRS. In dit artikel behandelen we:

Wat zijn de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP)?

De algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) worden vastgesteld, gecontroleerd en herzien door de Financial Accounting Standards Board (FASB) in de Verenigde Staten. Alle Amerikaanse beursgenoteerde bedrijven moeten de GAAP-normen volgen bij het opstellen van hun financiële overzichten, evenals overheden, waaronder nationale en gemeentelijke entiteiten. Het is echter vermeldenswaard dat de Amerikaanse overheid niet verantwoordelijk is voor het vaststellen van GAAP-normen — dit wordt gedaan door onafhankelijke raden van bestuur.

Hoewel GAAP geen vereiste is voor niet-beursgenoteerde bedrijven, hebben veel banken en kredietverstrekkers financiële overzichten nodig die aan de GAAP voldoen voordat ze een zakelijke lening verstrekken.

Het doel van de GAAP-normen is ervoor te zorgen dat de financiële overzichten van bedrijven volledig, consistent en vergelijkbaar zijn. Dit zorgt ervoor dat investeerders, accountants en teamleden gemakkelijk verschillende financiële overzichten kunnen evalueren, trends in de loop van de tijd kunnen identificeren en op bewijs gebaseerde beslissingen kunnen nemen.

GAAP bestaat uit 10 kernprincipes, waaronder:

1. Regelmatigheidsbeginsel : Accountants die de GAAP volgen, moeten zich houden aan vastgestelde regels en voorschriften.
2. Principe van consistentie: Gedurende het hele proces van financiële rapportering worden dezelfde normen gehanteerd.
3. Principe van oprechtheid: Accountants die GAAP gebruiken, zijn toegewijd aan nauwkeurigheid en onpartijdigheid.
4. Principe van duurzaamheid van methoden: Voor het opstellen van alle financiële rapporten worden dezelfde procedures gebruikt.
5. Principe van niet-compensatie: Alle onderdelen van de prestatie van een bedrijf, goed of slecht, worden volledig gerapporteerd zonder kans op schuldcompensatie.
6. Principe van voorzichtigheid: Giswerk heeft geen invloed op de rapporteurs van financiële informatie.
7. Continuïteitsbeginsel : Bij de waardering van activa wordt ervan uitgegaan dat het bedrijf actief blijft.
8. Periodiciteitsbeginsel : Opbrengsten worden gerapporteerd in standaard boekhoudperioden, zoals kwartalen of jaren.
9. Materialiteitsprincipe : Financiële Rapporten geven de volledige financiële situatie van het bedrijf weer.
10. Principe van uiterste goede trouw: er wordt van uitgegaan dat alle betrokkenen eerlijk handelen.

Deze tien principes onderscheiden de Transacties van een bedrijf van de Persoonlijk-transacties van de eigenaren, normaliseren de Vreemde valuta-eenheden die in Rapporten worden gebruikt, en geven duidelijk de tijdsbestekken weer die specifieke Rapporten bestrijken. Ze vertrouwen ook op algemeen aanvaarde beste praktijken die kosten, openbaarmaking, matching, erkenning van inkomsten, professionele discretie en voorzichtigheid regelen.

Wat zijn de International Financial Review Standards (IFRS)?

International Financial Review Standards (IFRS) zijn een verzameling standaarden voor de financiële overzichten van beursgenoteerde bedrijven. Deze normen worden vastgesteld door de International Accounting Standards Board (IASB). In tegenstelling tot GAAP is IFRS van toepassing op 167 rechtsgebieden, waaronder de Europese Unie.

Amerikaanse bedrijven hoeven zich niet te houden aan de GAAP Rapporteren-normen, wat voor internationale bedrijven een uitdaging kan zijn bij het maken van jaarrekeningen.

IFRS-normen werken op dezelfde manier als GAAP, omdat ze erop gericht zijn ervoor te zorgen dat de financiële overzichten van een bedrijf volledig, consistent en vergelijkbaar zijn, ongeacht de sector of het land. De IFRS-standaarden beschrijven echter specifiek hoe records en rapporten over inventaris en inkomsten moeten worden bijgehouden.

Net zoals GAAP heeft IFRS een aantal normen, waaronder:

1. Eerlijke presentatie en naleving - Financiële overzichten moeten de financiële positie, prestaties en kasstromen van een entiteit nauwkeurig weerspiegelen.
2. Inhoud boven vorm - Transacties moeten worden verantwoord en gepresenteerd op basis van hun werkelijke inhoud en economische realiteit, en niet alleen op basis van hun juridische vorm.
3. Going concern concept - Gaat ervan uit dat het bedrijf binnen afzienbare tijd haar activiteiten zal voortzetten zonder de intentie of noodzaak om haar activiteiten te liquideren of aanzienlijk te verminderen.
4. Toerekeningsbasis van boekhouding - Transacties worden erkend wanneer ze plaatsvinden, niet wanneer contant geld wordt ontvangen of betaald.
5. Materialiteit en aggregatie - Alle relevante en materiële feiten moeten in de financiële overzichten worden vermeld. Aggregatie houdt in dat items met vergelijkbare kenmerken bij elkaar worden opgeteld.
6. Consistentie en vergelijkbaarheid - Consistentie houdt in dat gedurende verschillende boekhoudperioden dezelfde boekhoudprincipes worden toegepast. Vergelijkbaarheid maakt het mogelijk om financiële overzichten tussen verschillende bedrijven te vergelijken, wat cruciaal is in de context van IFRS.

13 belangrijke verschillen tussen GAAP en IFRS

Je hebt net de basisprincipes van GAAP en IFRS opgefrist, dus laten we nu tot de kern van de zaak komen. In het volgende deel schetsen we 13 belangrijke verschillen tussen de twee normen, zodat je kunt zien waar ze van elkaar verschillen.

1. GAAP is gebaseerd op regels, maar IFRS is gebaseerd op principes

Het grootste verschil tussen GAAP en IFRS is dat GAAP gebaseerd is op regels en IFRS op principes. De regels zijn strenger en bieden minder ruimte voor interpretatie, terwijl principes een flexibel kader bieden voor financiële overzichten.

2. Verschillende methoden voor inventariswaardering zijn toegestaan

GAAP maakt drie verschillende methoden voor voorraadwaardering mogelijk, waaronder de methode met gewogen gemiddelde kosten; first in, first out (FIFO); en last in, first out (LIFO). De FIFO-methode voor voorraadbeheer schrijft voor dat de activa die als eerste worden verworven, eerst worden verkocht of gebruikt. Omgekeerd vereist LIFO dat de activa die het laatst zijn verworven, eerst worden verkocht of gebruikt.

Hoewel al deze voorraadwaarderingsmethoden toegestaan zijn in GAAP, is LIFO niet compatibel met de standaarden van IFRS Rapporteren.

3. Verschillen in omkeringen van afschrijvingen op voorraden

Zowel GAAP als IFRS vereisen dat bedrijven noteren wanneer de kosten van hun voorraad hoger zijn dan de gerealiseerde Waarde. Soms kan de Waarde van de voorraad van een bedrijf echter in Waarde stijgen, in welk geval een terugboeking van de voorraadafwaardering kan plaatsvinden als onderdeel van de standaarden van IFRS Rapporteren. Deze terugboekingen kunnen worden gedaan in de periode waarin ze plaatsvinden en zijn beperkt tot de oorspronkelijke afschrijvingskosten. GAAP voorkomt echter dat de afschrijving van de voorraad wordt teruggedraaid.

4. Verschillen in de opmaak van de balans

Zowel GAAP als IFRS gebruiken dezelfde balanscategorieën, waaronder activa, passiva en eigen vermogen. Volgens GAAP en IFRS moeten deze categorieën echter in een andere volgorde op de balans van een bedrijf worden vermeld. Volgens GAAP bestaat de balansvolgorde uit activa, passiva en eigen vermogen. Volgens IFRS bestaat de balansvolgorde uit activa, eigen vermogen en verplichtingen.

5. Verschillen in de manier waarop investeringen op de balans worden gerapporteerd

GAAP vereist dat de meest liquide activa en passiva van een bedrijf als eerste op de balans worden vermeld. IFRS vereist daarentegen dat bedrijven eerst hun minst liquide activa vermelden. Bovendien worden in de GAAP eerst de activa met de meeste kortlopende activa vermeld, terwijl IFRS de vaste activa eerst vermeldt.

6. Verschillen in rente- en dividendclassificatie in het Cash flow

Zoals we eerder hebben besproken, zijn de GAAP-regels strenger dan de principes van IFRS. Als gevolg hiervan kunnen ontvangen rente en ontvangen dividenden worden geclassificeerd als operationele of investeringsactiviteiten volgens de IFRS. Volgens GAAP worden ze echter enkel als operationele activiteiten aangemerkt.

7. Verschillen in herwaardering van activa

Herwaardering van activa, de herbeoordeling van de vermogenswaarden van een bedrijf, speelt een cruciale rol bij de financiering van de vervangingskosten van activa aan het einde van hun levensduur en om investeerders een nauwkeurig beeld van het bedrijf te geven. Hoewel de GAAP herwaardering alleen toestaat voor verhandelbare effecten zoals investeringen en aandelen, breidt de IFRS dit uit tot een breder scala aan activa, waaronder materiële vaste activa, uitrusting, voorraden, immateriële activa en investeringen in verhandelbare effecten.

8. Kapitalisatie en amortisatie van ontwikkelingskosten, wat leidt tot een niet-standaard EBITA

GAAP en IFRS hebben verschillende benaderingen voor het kapitaliseren en amortiseren van ontwikkelingskosten. Volgens de GAAP worden alle ontwikkelingskosten doorgaans op basis van de gemaakte kosten vergoed. Aan de andere kant maakt IFRS het mogelijk om ontwikkelingskosten te kapitaliseren, op voorwaarde dat aan bepaalde criteria wordt voldaan. Dit omvat interne kosten en rentekosten in verband met de aankoop of constructie van in aanmerking komende activa. Dit verschil in behandeling kan dus leiden tot niet-standaard inkomsten vóór rente en belastingen (EBIT) tussen de twee standaarden.

9. Verliezen met bijzondere waardevermindering

GAAP en IFRS verschillen aanzienlijk in hun behandeling van bijzondere waardeverminderingsverliezen. Onder GAAP wordt een proces in twee stappen gebruikt om bijzondere waardeverminderingsverliezen te identificeren en te meten. Ten eerste is er sprake van een bijzondere waardevermindering als de boekwaarde van een actief hoger is dan de niet-gedisconteerde toekomstige kasstromen. Vervolgens wordt het bijzonder waardeverminderingsverlies gewaardeerd als het verschil tussen de boekwaarde van het actief en de reële waarde.

Daarentegen gebruikt IFRS een eenstapsbenadering waarbij een bijzonder waardeverminderingsverlies wordt opgenomen als de waarde van een actief de realiseerbare waarde overschrijdt, die de hoogste is van de reële waarde van een actief minus de verkoopkosten en de waarde ervan in gebruik. Belangrijk is dat, hoewel GAAP de terugboeking van bijzondere waardeverminderingsverliezen verbiedt, IFRS onder bepaalde voorwaarden terugboekingen toestaat.

10. Vastgoedinvesteringen

Volgens de GAAP worden vastgoedbeleggingen verantwoord tegen historische kosten, verminderd met de afschrijvingen. IFRS biedt echter een flexibelere aanpak, waardoor vastgoedbeleggingen (waaronder onroerend goed dat wordt aangehouden voor huurinkomsten of waardestijgingen) kunnen worden gewaardeerd tegen kostprijs of geherwaardeerd naar de reële Waarde, waarbij wijzigingen in de winst-en-verliesrekening worden opgenomen.

11. Boekhouding van de huurovereenkomst

Zowel GAAP als IFRS vereisen dat huurders de meeste van hun leaseovereenkomsten op de balans opnemen als activa en passiva, maar hun classificaties verschillen. Volgens de GAAP worden huurcontracten geclassificeerd als kapitaal- of operationele leases, op basis van bepaalde criteria.

IFRS vereenvoudigt deze aanpak echter door alle leaseovereenkomsten als 'financiële leases' te beschouwen, waardoor classificatie overbodig is. Een ander belangrijk verschil ligt in de behandeling van immateriële activa. IFRS omvat leaseovereenkomsten voor bepaalde soorten immateriële activa, maar GAAP sluit leaseovereenkomsten van alle immateriële activa categorisch uit.

12. Erkenning van inkomsten

Volgens de GAAP worden inkomsten opgenomen wanneer ze worden gerealiseerd of gerealiseerd en verdiend. IFRS is echter algemener, waardoor kan worden erkend wanneer de risico's en voordelen van eigendom zijn overgedragen, de koper de controle over de goederen heeft en het bedrag van de inkomsten betrouwbaar kan worden bepaald.

13. Classificatie van verplichtingen 

Volgens de GAAP kan een verplichting als actueel worden geclassificeerd als deze naar verwachting binnen een jaar of binnen de bedrijfscyclus zal worden afgehandeld, afhankelijk van wat langer is. IFRS heeft echter een meer genuanceerde aanpak. Het maakt het mogelijk dat een verplichting als langlopend wordt geclassificeerd, zelfs als deze binnen twaalf maanden verschuldigd is, als de onderneming een onvoorwaardelijk recht heeft om de afwikkeling gedurende ten minste twaalf maanden na de Rapporteren-periode uit te stellen. Dit betekent dat volgens de IFRS sommige kortlopende verplichtingen kunnen worden geclassificeerd als langlopend, wat volgens de GAAP niet mogelijk zou zijn.

Hoe zit het met de IASB versus de FASB? 

In 2002 kwamen de International Accounting Standards Board (IASB) en de Financial Accounting Standards Board (FASB) bijeen om hun financiële Rapporteren-standaarden op één lijn te brengen. Dit omvatte onder meer het vinden van een gemeenschappelijke basis op het gebied van omzetverantwoording, bedrijfscombinaties, eerlijke Waarde-waardering en aandelencompensatie en winst per aandeel. De IASB en de FASB konden het echter niet eens worden over normen voor leaseovereenkomsten en kredietverliezen, de classificatie en waardering van financiële instrumenten, het onderscheid tussen passiva en eigen vermogen, het uit de lijst halen van financiële activa en de administratieve verwerking van uitkeringen na uitdiensttreding. De groep werd in 2014 ontbonden na de invoering van nieuwe normen voor de erkenning van inkomsten, en ze blijven onafhankelijk van elkaar werken. 

Veelgestelde vragen over GAAP versus IFRS

Hier zijn enkele veelgestelde vragen over de overeenkomsten en verschillen tussen GAAP en IFRS.

Wat is het verschil tussen GAAP en IFRS?

GAAP (Generally accepted accounting principles) en IFRS (International Financial Rapporteren Standards) zijn twee verschillende sets boekhoudnormen die wereldwijd worden gebruikt. Hoewel GAAP voornamelijk wordt gebruikt in de Verenigde Staten, wordt IFRS in meer dan 110 landen gebruikt en is het gericht op algemene principes, wat meer flexibiliteit biedt dan de meer op regels gebaseerde en gedetailleerde benadering van GAAP.

Wat is beter: IFRS of GAAP?

Of IFRS of GAAP beter is, hangt grotendeels af van de context. IFRS kan met zijn op principes gebaseerde aanpak meer flexibiliteit en aanpassingsvermogen bieden aan verschillende bedrijfscontexten, terwijl GAAP, met zijn op regels gebaseerde systeem, meer gedetailleerde richtlijnen biedt en de dubbelzinnigheid in financiële rapporteringen kan verminderen.

Waarom wordt de IFRS niet gebruikt in de VS?

De VS hanteert hun eigen boekhoudnormen, bekend als GAAP (Generally Accepted Accounting Principles), voornamelijk vanwege historische en regelgevende redenen. De overstap naar IFRS (International Financial Rapporteren Standards) wordt als complex en kostbaar beschouwd, en er bestaat bezorgdheid dat de op principes gebaseerde benadering van IFRS mogelijk niet het niveau van detail en specificiteit biedt dat vaak vereist is in het Amerikaanse Financial Rapporteren- raamwerk.

Hoe worden uitgaven in verband met R & D behandeld volgens GAAP versus IFRS?

Volgens de GAAP worden uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling (R & D) over het algemeen besteed omdat ze zich voordoen, op enkele uitzonderingen na, zoals gekapitaliseerde softwarekosten. IFRS behandelt onderzoekskosten daarentegen op dezelfde manier, maar maakt het mogelijk om ontwikkelingskosten te kapitaliseren als aan bepaalde criteria wordt voldaan, waardoor sommige R & D-kosten als activa op de balans worden opgenomen.

Wat is het verschil tussen GAAP en IFRS wat betreft de manier waarop ze omgaan met inventaris?

Onder GAAP wordt de voorraad gewaardeerd tegen de laagste kostprijs of marktwaarde en is het gebruik van de last-in, first-out (LIFO)-methode mogelijk, terwijl IFRS vereist dat de voorraad wordt gewaardeerd tegen de laagste kostprijs of netto realiseerbare Waarde en staat het gebruik van LIFO niet toe. 

Hoe heet dat wanneer een bedrijf dat GAAP gebruikt een bedrijf overneemt dat gebruikmaakt van IFRS, of omgekeerd?

Wanneer een bedrijf dat gebruikmaakt van GAAP een bedrijf overneemt dat IFRS gebruikt, of omgekeerd, wordt deze situatie een grensoverschrijdende overname of fusie genoemd.

Dit proces omvat doorgaans de complexe taak om de twee verschillende boekhoudnormen, vaak " conversie " of " convergentie " genoemd, van de ene standaard naar de andere te verzoenen.

Conclusie: GAAP versus IFRS, uitgelegd

En daar heb je het: een uitgebreid overzicht van GAAP versus IFRS, boordevol inzichten en belangrijke verschillen om je te helpen bij het navigeren door deze complexe standaarden.

Of je je nu gewoon verdiept in de wereld van boekhoudnormen of een doorgewinterde professional bent, we hopen dat deze diepe duik waardevolle inzichten heeft opgeleverd en je brandende vragen heeft beantwoord. Onthoud dat het begrijpen van deze principes meer is dan alleen een getallenspel - het gaat erom de financiële wereld om ons heen te begrijpen.

Wilt u meer weten over hoe Prophix GAAP- en IFRS Rapporteren-standaarden ondersteunt? Bekijk onze video van 3 minuten.