Mijn Nicaragua-ervaring

Een van onze Prophix-medewerkers die naar Nicaragua ging om Students Offering Support te ondersteunen, vertelt uit de eerste hand over deze levensveranderende ervaring.

Mijn ervaring in Nicaragua

Tien dagen in een arm afgelegen dorp in Nicaragua was een geweldige ervaring. Voordat ik van huis ging, dacht ik: "Ik heb al eerder gekampeerd, dit kan ik wel." Maar de werkelijke ervaring was heel anders dan ik had verwacht. Ik had nooit verwacht dat ik op een hele dag zelfs maar één keer geen proteïne zou hebben. Eerst voelde ik me boos. Maar toen ontmoette ik de mensen en kreeg ik de geweldige kans om hun unieke persoonlijkheden te ontmoeten. Sommigen hadden een prachtige glimlach. Sommigen waren verlegen. Sommigen waren snel van begrip. Ik zag de eenvoudige houten planken waaruit hun huis bestond. Ik zag ze dezelfde gewone rijst eten als ik. Plotseling voelde ik me vreselijk. Wie was ik om te klagen dat ik het een dag zonder alle luxe moest stellen die ik thuis vanzelfsprekend vond. Hoe kon ik zo maar tien dagen niet leven terwijl deze mensen een leven lang zo leven. Toen de reis ten einde liep, probeerde ik mijn porties te verkleinen omdat ik had geleerd dat de organisatoren overgebleven voedsel aan de lokale bevolking in het dorp gaven. Zonder deze donaties zouden sommigen van hen niets te eten hebben. Ik kon makkelijk 1 of 2 dagen honger lijden, wetende dat wanneer we terug in de stad zouden zijn, ik het voorrecht zou hebben om elk soort of hoeveelheid voedsel te kunnen kopen dat ik wilde. Nu ik weer thuis ben, heb ik een geheel nieuwe waardering voor de dagelijkse maaltijden die ik voorheen als vanzelfsprekend beschouwde. Ik ben dankbaar voor de gezonde variëteit die ik gemakkelijk kan kopen in de gunstig gelegen supermarkten. Ik geniet van een overvloed aan vitaminen en mineralen die me gezond houden. Dus nu ik mijn lichaam voed, voed ik mijn geest en denk ik aan degenen die niet in staat zijn om hetzelfde te doen.