Alles wat financiële teams moeten weten over IFRS-standaarden

Wat is IFRS?

De International Financial Reporting Standards (IFRS) is een wereldwijd erkend raamwerk dat is ontworpen om transparantie, consistentie en vergelijkbaarheid van de financiële verslaglegging tussen landen te garanderen. Het biedt een set boekhoudkundige standaarden die bedrijven en investeerders in staat stelt geïnformeerde beslissingen te nemen op basis van betrouwbare en gestandaardiseerde financiële overzichten. Meer dan 140 landen verplichten of staan het gebruik van IFRS toe, waardoor het een van de meest geaccepteerde boekhoudnormen ter wereld is.

Wie heeft de IFRS opgesteld?

De IFRS zijn opgesteld door de International Accounting Standards Board (IASB), een onafhankelijke organisatie die in 2001 is opgericht. De IASB heeft zijn hoofdkantoor in Londen en opereert onder toezicht van de IFRS Foundation, die verantwoordelijk is voor het bevorderen en beheren van de wereldwijde invoering van deze standaarden. De IASB is de opvolger van het International Accounting Standards Committee (IASC), dat sinds 1973 bezig was met de ontwikkeling van International Accounting Standards (IAS). Terwijl de IAS-standaarden de basis legden, vertegenwoordigt de IFRS de evolutie van de wereldwijde boekhoudpraktijken om te voldoen aan de moderne financiële en economische eisen.

Wat is het doel van de IFRS?

Het primaire doel van de IFRS is het creëren van een uniforme taal voor financiële verslaggeving, zodat belanghebbenden financiële overzichten over de grenzen heen kunnen begrijpen en vergelijken. De belangrijkste doelstellingen zijn

• Verbeteren van de transparantie: Ervoor zorgen dat jaarrekeningen een duidelijk en nauwkeurig beeld geven van de financiële prestaties en positie van een onderneming.
• Vergelijkbaarheid bevorderen: Het makkelijker maken voor investeerders, regelgevers en andere belanghebbenden om jaarrekeningen te vergelijken tussen verschillende sectoren en rechtsgebieden.
• Wereldwijde handel en investeringen vergemakkelijken: Door de boekhoudpraktijken te harmoniseren, vermindert IFRS de belemmeringen voor grensoverschrijdende transacties en investeringen.
• Economische stabiliteit ondersteunen: Gestandaardiseerde verslaggeving helpt regelgevers en beleidsmakers bij het identificeren van risico's en kansen in het wereldwijde financiële systeem.

Wat zijn de 4 pijlers van IFRS?

De vier informatiepijlers in de standaarden van de ISSB (International Sustainability Standards Board), waarin de aanbevelingen van de Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD) zijn opgenomen, dienen als een gestructureerd raamwerk voor bedrijven om investeerders te voorzien van informatie waarover ze kunnen beslissen. Elke pijler speelt een cruciale rol in het waarborgen van transparantie en verantwoording in duurzaamheidsrapportage door bedrijven.

1. Governance
Deze pijler richt zich op de manier waarop een organisatie klimaatgerelateerde risico's en kansen overziet en beheert. Bedrijven moeten het volgende bekendmaken:

• De rol van het bestuur, een commissie of gelijkwaardig bestuursorgaan bij het overzien van klimaatgerelateerde risico's en kansen.
• De rol van het management bij het beoordelen en beheren van klimaatgerelateerde risico's en kansen.
• Hoe de bestuursstructuren van de organisatie het vermogen ondersteunen om klimaatgerelateerde doelen en doelstellingen te halen.

2. Strategie

In deze pijler staat centraal hoe klimaatgerelateerde risico's en kansen de strategie en het bedrijfsmodel van de organisatie beïnvloeden. Bedrijven moeten het volgende bekendmaken:

• Klimaatgerelateerde risico's en kansen geïdentificeerd op de korte, middellange en lange termijn.
• De impact van klimaatgerelateerde risico's en kansen op het bedrijfsmodel, de strategie en de financiële planning van de organisatie.
• De veerkracht van de strategie van de organisatie, rekening houdend met verschillende klimaatgerelateerde scenario's, waaronder een 2°C of lager scenario.

3. Risicobeheer

Deze pijler richt zich op de processen die de organisatie gebruikt om klimaatgerelateerde risico's te identificeren, te beoordelen en te beheren. Bedrijven moeten het volgende bekendmaken:

• De processen die worden gebruikt om klimaatgerelateerde risico's te identificeren en te beoordelen.
• De processen die worden gebruikt om klimaatgerelateerde risico's te beheren.
• Hoe deze processen zijn geïntegreerd in het algehele risicomanagement van de organisatie.

4. Metriek en doelstellingen

Deze pijler vereist dat organisaties de metrieken en doelstellingen bekendmaken die worden gebruikt om relevante klimaatgerelateerde risico's en kansen te beoordelen en te beheren. Bedrijven moeten het volgende bekendmaken:

• De metriek die wordt gebruikt om klimaatgerelateerde risico's en kansen te beoordelen in lijn met haar strategie en risicobeheerproces.
• Scope 1-, Scope 2- en, indien van toepassing, Scope 3-broeikasgasemissies en de bijbehorende risico's.
• De doelstellingen die worden gebruikt om klimaatgerelateerde risico's en kansen te beheren en de prestaties ten opzichte van de doelstellingen.

Wat zijn de IFRS-standaarden?

IFRS-standaarden zijn specifieke richtlijnen die zijn uitgegeven door de IASB om verschillende aspecten van financiële verslaggeving te behandelen. Op dit moment zijn er 19 IFRS-standaarden, die zich elk richten op een afzonderlijk gebied van financiële verslaggeving. Deze standaarden geven gedetailleerde regels voor het herkennen, meten, presenteren en bekendmaken van financiële informatie.

Hier volgt een overzicht van elke IFRS-standaard:

IFRS 1: Eerste toepassing van International Financial Reporting Standards

IFRS 1 biedt richtlijnen voor ondernemingen die voor het eerst overstappen van hun nationale standaarden voor jaarrekeningen naar IFRS.

IFRS 2: Op aandelen gebaseerde betalingen

IFRS 2 behandelt de administratieve verwerking van op aandelen gebaseerde betalingstransacties, met inbegrip van in eigen-vermogensinstrumenten afgewikkelde en in geldmiddelen afgewikkelde regelingen. Het zorgt voor een nauwkeurige opname van kosten in verband met aandelenopties voor werknemers en andere op aandelen gebaseerde betalingen.

IFRS 3: Bedrijfscombinaties

IFRS 3 beschrijft de boekhoudkundige vereisten voor fusies en overnames. Het introduceert de overnamemethode, waardoor bedrijven identificeerbare activa, verplichtingen en goodwill moeten opnemen.

IFRS 4: Verzekeringscontracten

IFRS 4 geeft tijdelijke richtlijnen voor verzekeringscontracten totdat een uitgebreidere standaard, IFRS 17, van kracht wordt. Het biedt verzekeraars die naar IFRS willen overstappen flexibiliteit.

IFRS 5: Vaste activa aangehouden voor verkoop en beëindigde bedrijfsactiviteiten

IFRS 5 specificeert de boekhoudkundige verwerking van activa aangehouden voor verkoop en de presentatie van beëindigde bedrijfsactiviteiten en zorgt voor een consistente behandeling van deze posten in de jaarrekening.

IFRS 6: Exploratie en evaluatie van minerale hulpbronnen

IFRS 6 behandelt de financiële verslaggeving van exploratie- en evaluatieactiviteiten in de winningsindustrieën, waardoor bedrijven geschikte grondslagen voor financiële verslaggeving kunnen ontwikkelen.

IFRS 7: Financiële instrumenten: Informatieverschaffing

IFRS 7 vereist dat ondernemingen gedetailleerde informatie verschaffen over hun financiële instrumenten, inclusief risico's, waarderingsmethoden en gevoeligheidsanalyses.

IFRS 8: Operationele segmenten

IFRS 8 richt zich op segmentrapportage en vereist dat ondernemingen financiële en beschrijvende informatie over hun operationele segmenten verstrekken om de transparantie te verbeteren.

IFRS 9: Financiële instrumenten

Deze standaard behandelt de classificatie, waardering, bijzondere waardevermindering en afdekking van financiële instrumenten. Deze standaard vervangt IAS 39 en biedt een meer op principes gebaseerde benadering.

IFRS 10: Geconsolideerde jaarrekening

IFRS 10 legt principes vast voor het presenteren van geconsolideerde jaarrekeningen, met de nadruk op zeggenschap als basis voor consolidatie.

IFRS 11: Gezamenlijke overeenkomsten

IFRS 11 verschaft richtlijnen voor de administratieve verwerking van joint ventures en gezamenlijke activiteiten, en zorgt voor een passende opname van regelingen met gedeelde zeggenschap.

IFRS 12: Informatieverschaffing over belangen in andere entiteiten

IFRS 12 vereist dat ondernemingen informatie verschaffen over hun belangen in dochterondernemingen, joint ventures, geassocieerde deelnemingen en niet-geconsolideerde gestructureerde entiteiten.

IFRS 13: Waardering tegen reële waarde

IFRS 13 definieert reële waarde en biedt een raamwerk voor het meten en vermelden van reële waarde in de jaarrekening.

IFRS 14: Regulatorische uitstelrekeningen

IFRS 14 staat eerste toepassers van IFRS toe om saldi van wettelijke uitgestelde rekeningen te blijven opnemen volgens hun vroegere boekhoudpraktijken.

IFRS 15: Opbrengsten uit contracten met klanten

IFRS 15 introduceert een vijfstappenmodel voor het erkennen van opbrengsten, wat zorgt voor een consistente en vergelijkbare behandeling in verschillende sectoren en transacties.

IFRS 16: Leaseovereenkomsten

IFRS 16 vervangt IAS 17 en verplicht lessees om de meeste lease-overeenkomsten op te nemen in hun balans, wat de transparantie van de lease accounting ten goede komt.

IFRS 17: Verzekeringscontracten

IFRS 17 biedt een uitgebreid raamwerk voor de administratieve verwerking van verzekeringscontracten en zorgt voor consistentie en vergelijkbaarheid.

IFRS-normen vs. GAAP vs. IAS

Wat is GAAP?

Generally Accepted Accounting Principles (GAAP) is het boekhoudkundig raamwerk dat voornamelijk in de Verenigde Staten wordt gebruikt. Het is een op regels gebaseerd systeem dat gedetailleerde, gestandaardiseerde richtlijnen biedt voor verschillende boekhoudscenario's en zorgt voor consistentie, transparantie en nauwkeurigheid in de financiële verslaglegging. GAAP is opgesteld door de Financial Accounting Standards Board (FASB) en is bedoeld om te regelen hoe bedrijven inkomsten boeken, uitgaven meten en jaarrekeningen presenteren.

Wat zijn de IAS?

International Accounting Standards (IAS) waren de voorloper van IFRS. Deze standaarden werden tussen 1973 en 2001 uitgegeven door het IASC en vormden de basis voor het huidige IFRS-raamwerk.

IFRS vs. GAAP

Hier volgt een voorbeeld van de verschillen tussen IFRS en GAAP.

• Principes versus regels: IFRS is een op principes gebaseerd raamwerk, met de nadruk op brede richtlijnen en interpretaties, terwijl GAAP op regels is gebaseerd, met specifieke gedetailleerde voorschriften voor verschillende boekhoudscenario's.
• Wereldwijde vergelijkbaarheid: IFRS geeft prioriteit aan transparantie en vergelijkbaarheid op internationale markten, waardoor het ideaal is voor multinationale ondernemingen. GAAP daarentegen richt zich op het voldoen aan de specifieke eisen van Amerikaanse regelgevers, zoals de Securities and Exchange Commission (SEC).
• Voorraadwaardering: IFRS verbiedt het gebruik van de LIFO-voorraadmethode (Last-In, First-Out), terwijl GAAP dit wel toestaat.
• Omzetverantwoording: Hoewel beide raamwerken op veel aspecten van omzetverantwoording overeenkomen, richt IFRS zich op de overdracht van zeggenschap, terwijl GAAP de nadruk legt op de voltooiing van inkomensprocessen.

IFRS vs. IAS

• Evolutie: IAS-standaarden werden uitgegeven door het IASC voordat ze na 2001 werden vervangen of bijgewerkt door IFRS. IFRS weerspiegelt moderne boekhoudpraktijken en richt zich op de complexiteit van de huidige geglobaliseerde bedrijfsomgeving.
• Relevantie: IFRS bevat vooruitgang op het gebied van financiële verslaggeving, zoals nieuwe standaarden voor opbrengstverantwoording, leases en financiële instrumenten, waardoor het beter geschikt is voor dynamische economische omstandigheden.

IAS vs. GAAP

• Principes vs. regels: Net als IFRS hanteert IAS een op principes gebaseerde aanpak, waardoor flexibiliteit in de toepassing mogelijk is. De op regels gebaseerde structuur van GAAP dwingt tot strikte naleving van vooraf gedefinieerde richtlijnen.
• Geografische focus: GAAP is toegesneden op de Amerikaanse markt, terwijl IAS gericht was op wereldwijde uniformiteit in financiële verslaggeving vóór de invoering van IFRS.

IFRS vs. GAAP vs. IAS

Laten we nu IFRS vs. GAAP vs. IAS en hun overeenkomsten of verschillen vergelijken.

• Wereldwijde standaardisatie: IFRS vertegenwoordigt de evolutie van IAS en stelt een allesomvattende wereldwijde standaard voor financiële verslaggeving vast. GAAP daarentegen is specifiek voor de VS.
• Flexibiliteit en modernisering: Zowel IAS als IFRS leggen de nadruk op principes, maar IFRS integreert meer hedendaagse praktijken en behandelt complexe financiële transacties die IAS of GAAP mogelijk niet volledig behandelen.

Wat zijn de IFRS standaarden voor informatieverschaffing over duurzaamheid?

De IFRS Foundation erkent het groeiende belang van duurzaamheid in de financiële verslaggeving en heeft daarom de International Sustainability Standards Board (ISSB) opgericht om standaarden voor duurzaamheidsverslaggeving te ontwikkelen. Deze standaarden zijn bedoeld om een wereldwijde basis te creëren voor het rapporteren van duurzaamheidsgerelateerde risico's en kansen.

IFRS S1: Algemene vereisten voor duurzaamheidsgerelateerde financiële verslaggeving

IFRS S1 biedt een uitgebreid kader voor bedrijven om duurzaamheidsgerelateerde financiële informatie bekend te maken. De nadruk ligt op materialiteit, waardoor bedrijven zich moeten richten op kwesties die een significante impact hebben op de bedrijfswaarde.

IFRS S2: Klimaatgerelateerde informatieverschaffing

IFRS S2 richt zich specifiek op klimaatgerelateerde risico's en kansen, in lijn met de aanbevelingen van de Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD). Het vereist dat bedrijven rapporteren over bestuur, strategie, risicobeheer en statistieken met betrekking tot klimaatverandering.

Conclusie: Blijf op de hoogte van de IFRS-standaarden met Prophix

Het begrijpen en naleven van de IFRS-standaarden is essentieel voor bedrijven die actief zijn in een wereldeconomie. Deze standaarden zorgen niet alleen voor transparantie en vergelijkbaarheid, maar helpen organisaties ook om uitdagingen op het gebied van duurzaamheid effectief aan te pakken. Door gebruik te maken van financiële technologie zoals Prophix kunnen bedrijven hun financiële rapportageprocessen stroomlijnen, de naleving verbeteren en zich aanpassen aan het veranderende regelgevingslandschap.